درد اگر به دل دهی ، دل که إبا نمی‌کند .

درد اگر ز دل رود ، غم که رها نمی‌کند .

غصّه به دل ، تو می‌دهی ، ای مه باوفای من .

غصّه اگر ز دل رود ، دل که صفا نمی‌کند .

ای بت دلنواز من ، محرم رمز و راز من .

زهر به کام دل شده ، عشق شفا نمی‌کند .

این دل پر امید من ، گشته همه فدای تو .

در حرم خلوص عشق ، دل که ریا نمی‌کند .

صبر و قرار برده‌ای ، از دل بی‌قرار من .

وعده به دل مده صنم ، وعده دوا نمی‌کند .

با همه با وفایی‌ات ، می‌زنی‌ام به تیر غم .

باز یقین من شده ، بت که وفا نمی‌کند .

این همه ظلم می‌کنی ، دیده و هم شنیده‌ام .

دیده اگر خطا کند ، دل که خطا نمی‌کند .